Szkoły demokratyczne działają zgodnie z zasadą, że każdy uczeń ma prawo decydować o czasie i procesie swojego rozwoju. Ich celem nie jest zdobycie teoretycznej wiedzy ogólnej, ale wykształcenie w młodym człowieku cech, które są niezbędne do znalezienia w przyszłości dobrej pracy – indywidualizmu, kreatywności, logicznego myślenia, umiejętności wyciągania wniosków, samodzielności i odpowiedzialności. Poza tym uczniowie mają możliwości zdobycia kompetencji społecznych, uczą się budowania relacji, rozwiązywania problemów, osiągania założonych celów, zasad społecznych, radzenia sobie ze stresem, a także rozwijają się w interesujących ich kierunkach.

Edukacja demokratyczna pozwala na eksperymentowanie, odchodzi od sztywnych ram, w których uczeń musi zrealizować narzucony mu program. Opiera się na idei mówiącej, że nauka jest prawem, a nie obowiązkiem człowieka. Inną rolę pełni również nauczyciel. Po pierwsze, nie narzuca on swojego punktu widzenia. Rolą nauczyciela jest pomaganie uczniom w tym, czego sami nie potrafią zrobić.

Decyzje dotyczące bieżących spraw, sposobów działania czy rozwiązań konfliktów, podejmuje się wspólnie drogą głosowania. Głos ucznia ma tę samą wagę, co głos nauczyciela. Uczestnictwo w tworzeniu zasad sprawia, że dzieci chętniej ich przestrzegają. Poza tym są świadome, że ich decyzje wpływają na rzeczywistość. W ten sposób doświadczają ciężaru konsekwencji na własnej skórze.

Ponadto: ruch i aktywność ucznia na pierwszym miejscu, 10 -12 osobowe klasy, brak dzwonków, praca projektami, błąd jako sposób na zdobywanie wiedzy, współpraca a nie rywalizacja, samodzielność dzieci, oceny jako drogowskaz a nie wyznacznik. ​

Kto nas inspiruje:

Czym jest "kultura błędu" i dlaczego nie warto wytykać błędów uczniom? Fragment książki "Nowa szkoła" (dziecisawazne.pl) ​

Budząca się Szkoła (budzacasieszkola.pl) ​

Facebook - Neurodydaktyka doktora Kaczmarzyka